Ο Λουπιν ειναι ηδη δυο εβδομάδες στο σπίτι. Μεσα σε αυτες τις δυο εβδομάδες έμαθε να χρησιμοποιει την άμμο υγιεινης του, μεγάλωσε αισθητά, εμαθε τον χώρο άψογα, έσπασε δυο πράγματα μεσα στο σπίτι χωρις να στεναχωρηθω ιδιαιτερα (τα μισουσα και τα δυο), καταφερε να φτάσει πανω στο κλιματιστικό και αναγκαστηκαμε να τον "συμμορφωσουμε" αρκετες φορες για να μάθει όσα πρεπει.
Ποτε δεν ειχα κατοικίδιο δίπλα μου για τόσο καιρό, καθε μερα, συνεχεια. Σε αυτες τις δυο εβδομάδες με λάτρεψε, ζητουσε την προσοχη μου με τον δικο του υπέροχο τρόπο που δεν μπορω να αρνηθω, με φοβηθηκε, με απεφευγε επειδη του έβαλα τις φωνές ή τον χτυπησα. Ωστόσο, ειναι υπέροχο να τον εχω εδω στο σπίτι, να ζει μαζι μου και δίπλα μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου