Παρασπονδιες

Ο Λουπιν περνάει τα βράδια του συνηθως έξω, σε ενα μικρό μπαλκονάκι για να κοιμαται με την ησυχια του και να μπορει να τρωει και να κανει την αναγκη του οποτε θελει. Πολλες βραδιες όμως τον παιρνω κρυφά μεσα στο δωμάτιο μου. Το λατρευει. Εχει ζέστη και χάδια βλέπετε και δεν λεει ποτε όχι σε κανενα απο τα δυο. Στην αρχη, για 10-20 λεπτά τριβεται στην αγκαλια μου. Με το κεφάλι του κρυβει το πηγουνι μου και βολευεται στο στέρνο μου ή την κοιλια μου εφόσον ειμαι ξαπλωμένος. Μετα βολευεται καλύτερα για ύπνο. Ψευτοδαγκώνει μερικες φορες για να μην τον ενοχλω με πειράγματα και χάδια συνεχεια και ξαπλώνει να κοιμηθει. Συνηθως δε κοιμάται τελειως ανώμαλα, σε στάσεις που δεν μπορουσα να φανταστω οτι μπορει να ειναι βολικες για ενα ον για υπνο. Εκει, γουργουριζει ελαφρά και κοιμάται. Σπάνια αλλάζει θέση για να βολευτει ξανα και συνεχιζει.
Ετσι κι απόψε. Θα δουμε σε λίγο ταινια μαλιστα. Το Τάγμα του Φοινικα μάλλον.
Καληνυχτα σε όλους σας, εχετε όλοι τις πιο ζεστες ευχες του Λουπιν για χαρουμενες γιορτες...