Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

3η μερα...

Ποτέ δεν περιμενα οτι ενα σπίτι που ζουνε τεσσερις ανθρωποι θα μπορουσε να ειναι τοσο άδειο και τοσο ησυχο απο την απουσια ενος ζώου. Ποτε δεν περιμενα να νιωσω τετοια αγωνια, ανησυχια και απελπισια απο την απουσια ενος κατοικιδιου. Οκτω με εννια μηνες πριν, οταν ηρθε στο σπίτι δεν ηξερα ποτε ποσο δεμενος θα αισθανομουνα μαζι του σε τοσο συντομο χρονικο διάστημα.
Δεν υπάρχει χειροτερο πράγμα σ'αυτο το ψάξιμο απο το να βλεπεις γάτες που του μοιάζουνε στην περιοχη και τελικα να αποδεικνυεται οτι δεν ειναι αυτός. Δεν υπάρχει χειροτερο απο αυτο το φτερουγισμα οτι μπορει να τον βρηκα και μετα να βυθιζομαι αποτομα, χειροτερα απ'οτι πριν και σχεδον να κατηγορω τις ελπίδες που ειχα.
Ποτέ δεν περιμενα οτι μπορει να ζει ενας άνθρωπος με ενα τέτοιο κενο εκει, στο στηθος του, στην θεση της καρδιας του εξαιτιας ενος ζωου, προηγουμενως το ειχα ζησει μονο για άνθρωπο. Καθε φορα που μπαινω στο σπίτι ειναι μια δοκιμασια: στηνω αυτι μηπως ακουσω το κουδουνάκι του, μηπως τον ακουσω να τρεχει ή να νιαουριζει για χάδια, μπας και γυρισε ετσι ξαφνικα όπως έφυγε. Και δυο μερες τωρα υπάρχει μονο η απολυτη ησυχια. Εξω μου και μεσα μου.
Δεν μπορω να κατηγορησω κανεναν άλλον παρα εμενα. Εγω δεν τον φροντισα όσο και όπως έπρεπε και εγινε ο,τι έγινε. Ξερω ομως οτι δεν ειναι οτι τον ψάχνω απο ενοχες ή κάτι τέτοιο, τον ψάχνω συνεχεια και παντου γιατι τον λατρευω οσο πολυ λιγα πράγματα στον κόσμο.
Τριτη μερα σημερα που λειπει κι ελπιζω να αποδωσει κατι απ'ολα οσα κανω. Μου λειπει πολυ...

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μη χάνεις το κουράγιο σου... Συνήθως λείπουν για αρκετές μέρες αλλά επιστρέφουν. Σίγουρα θα επιστρέψει.

Στοχαστης είπε...

Να'σαι καλα desdemona, προσπαθω να εχω οσο κουράγιο γινεται. Απ'οτι εχω ακουσει κανουνε 5-7 μερες οποτε πρεπει να περιμένω πλεον να εμφανιστει.

Ανώνυμος είπε...

υπομονη και ψαξιμο αργα το βραδυ θελει τη μερα θα ειναι κρυμμενος ηταν στειρωμενος?

georgia είπε...

Δημήτρη κουράγιο, γατούλης είναι..ορέξεις έχει. και ο δικός μας γατούλης έχει εξαφανιστεί για κάμποσες μέρες..επιστρέφει όμως κουρασμένος απο το πολύ... ξες.. Θα κάνει τις αλανιές του και θα γυρίσει! Είμαι σίγουρη..

Στοχαστης είπε...

Το ψάξιμο το βράδυ πρεπει να ειναι αποδοτικο, εχει ησυχια και πιστευω θα ακουσει πιο ευκολα την φωνη μου αν βρισκεται κοντά.

georgia να'σαι καλα, κουράγιο κάνω. Να τις κανει τοτε αν ειναι ετσι και να επιστρέψει όσο πιο σύντομα γίνεται γιατι μου έλειψε και ανησυχω!

Crazy Tourists είπε...

Καταλαβαίνω την αγωνία σου, αλλά επειδή το έχω ζήσει δυο-τρεις φορές με τον Πιπάκο μου, μην ανησυχείς...Συνέχισε να τον φωνάζεις και να δεις που θα γυρίσει...

CrazyTourist2

Ανώνυμος είπε...

Κουράγιο, υπομονή και καλό ψάξιμο! Πιστεύω κι εγώ πως θα γυρίσει. Καταλαβαίνω πως νοιώθεις, το έχω περάσει κι εγώ...

ρούλα είπε...

Καλή τύχη, Στοχαστή. Εύχομαι να τον βρεις γρήγορα.

Ανώνυμος είπε...

Αχ, βρε Δημήτρη έχω συγκινηθεί πολύ με αυτά που γράφεις κι ας μην είμαι καθόλου cat person. Αμετανόητα dog lover!

Στοχαστης είπε...

Τρελοτουριστρια μου να'σαι καλα, ελπιζω κι ο δικος μου να έρθει και γρηγορα αν γινεται.

severin, απαισιο συναισθημα δεν ειναι; μακαρι να ερθει, κυκλοφορει πολυ θετικη ενεργεια

ρουλα σ'ευχαριστω πολυ!

Αννα, ειτε dog ειτε cat, μιλαμε για συντροφους που ειναι διπλα μας και ειναι υπερπολυτιμοι και το καταλαβαινουμε καθε μερα, ποσο μάλλον οταν λειπουνε