Τι έχει αλλάξει ο Λουπιν στο σπίτι

Ο Λουπιν ειναι σχεδόν τέσσερις μήνες στο σπίτι. Πολλά εχουνε αλλάξει απο τότε που ήρθε στην ζωη μας:

- Εχω ξεχάσει πως ειναι να έχω χέρια χωρις γρατσουνιες και σημάδια απο νυχιες ή δαγκωματιές
- Κανένα πόδι που κυκλοφορεί χωρίς κάλτσα ή παπουτσι δεν μένε αδάγκωτο! Ο,τι έχει δάχτυλα δαγκώνεται!
- Δεν βολευόμαστε. Μας βολευει ο Λούπιν ωστε να ξαπλώσει πανω μας
- Χαμογελάμε πιο πολυ. Ολοι.
- Τα φυτά τρέμουν στην θέα του.
- Οι μύγες έχουνε μειωθεί κατα 80%. Τις τρώει.
- Μάθαμε οτι τα χαλιά δεν ειναι για να καλύπτουνε το πάτωμα αλλα για να χώνεται απο κάτω τους μια μεγάλη λευκή γάτα και να κάθεται να συλλογίζεται
- Ο,τι μοιάζει με μύγα, ειναι μύγα και πρεπει να κυνηγηθεί. Ακόμα κι αν χτυπησουμε το κεφάλι μας σε ενα σημάδι στην πόρτα.
- Πίσω απο κάθε γωνία μπορει να κρυβεται Αυτός! Και θα επιτεθει!
- Αναθεωρησαμε το οτι οι γάτες κοιμούνται κανονικά. Ειναι εκπληκτικό το σε πόσες στάσεις μπορει να κοιμηθεί μια γάτα.
- Εμαθα οτι ένας γάτος μπορει να καθισει σαν την Σφίγγα της Αιγύπτου και να κοιμηθεί. Ή έστω να σε πεισει οτι κοιμάται μεχρι να επιτεθει.
- Κορδόνια, δαντέλες, σκοινιά και λοιπά που κρεμονται ΠΡΕΠΕΙ να κυνηγηθούνε /ταλαιπωρηθούνε / δαγκωθούνε /γρατσουνιστούνε. Γι'αυτό υπάρχουνε εξάλλου...

Το αγαπάω πολύ αυτό το λευκό γατί!