Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Βλέμμα

Ποτε δεν ειχα γάτα και γι'αυτο ποτε δεν ηξερα ποσο καταπληκτικο βλέμμα μπορει να εχει μια γάτα...

2 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Η γάτα είναι το πιό γοητευτικό πλάσμα ,αν και έχω σκύλο (παλιά είχα γάτα) που τον αγαπώ υπερβολικά δεν ξεχνώ ποτέ τα γουργουρίσματα της και το χάδι της. Ανεξάρτητη, άγρια απελευθερωμένη, νομίζεις οτι σου ανήκει..σε επιλέγει εκείνη όχι εσύ..άγρίμι για ΠΑΝΤΑ.Είχα κάποτε ένα κεραμιδόγατο που με λάτρευε, με συνόδευε μέχρι το σούπερ μάρκετ και με περίμενε απ' έξω. Κάποια φορά άκουσα από τα μεγάφωνα του:παρακαλείται όποιος έχει μία γάτα να έρθει στην είσοδο! Τρέχω και τον βλέπω είχε μπει μέσα και νιαούριζε ουρλιάζοντας μέχρι που με είδε, τον πήρα και έφυγα.

Στοχαστης είπε...

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσότερο, αχτιδα! Ειναι εκπληκτικά πλάσματα και μονο τωρα που το ζω καθημερινα μπορω να το καταλάβω πραγματικα και σκεψου οτι πριν αποκτησω τον Λουπιν ημουνα σκυλόφιλος περισσότερο.
Παντως, η ιστορια με το σουπερ μαρκετ εκπληκτικη, δεν εχω ξανακουσει για γατα να ακολουθει καποιον εξω!